هوا را هر نفس از تیرها فریادهاست لیک صحرا ، پر ز بانگ خنده ی صیادهاست کلبه غارت رفت و ، چشم باغبان، در خون نشست بسکه از جور خزان، بر باغ ها بیدادهاست غنچه ها بر باد رفت و ، نغمه ها خاموش شد هر پر بلبل که بینی ، نقشی از آن یادهاست باغبان از داغ گل در خاک شد اما هنوز های های زاریش در هوی هوی بادهاست ساز من خاموش و ، چشمم پرده پرده غرق در اشک لب فرو بستم ، ولی در سینه ام فریادهاست

نظرات شما عزیزان:

تاريخ : جمعه 27 / 9 / 1392برچسب:مجموعه اشعار مهدی سهیلی,مهدی سهیلی,سهیلی,اشعار,